دوره 4، شماره 3 - ( 10-1397 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 64-50 |
برگشت به فهرست نسخه ها
علیرضا رضاپور لکتویی 
، سید محمد امین حرمشاهی ، سپیده موسی زاده ، آرزو مهرابی ، جعفر کیانی ، وحید حسین پور سرمدی ، مازیار ملک زاده کبریا ، حمیده ولیزاده ، پیمان بروکی میلان
، سید محمد امین حرمشاهی ، سپیده موسی زاده ، آرزو مهرابی ، جعفر کیانی ، وحید حسین پور سرمدی ، مازیار ملک زاده کبریا ، حمیده ولیزاده ، پیمان بروکی میلان
گروه مهندسی بافت
چکیده: (462 مشاهده)
رویکرد اصلی مهندسی بافت قلب ترمیم و بازسازی ناحیه آسیب‌دیده می‌باشد تا از نارسایی قلبی متعاقب سکته قلبی جلوگیری شود. برای جایگزینی کاردیومیوسیت‌های نکروزه و ماتریکس خارج سلولی آسیب‌دیده بعد از سکته قلبی، مهندسین بافت قلبی روی استراتژی‌هایی مختلفی برای بهبود نواحی آسیب دیده تمرکز کرده‌اند. رویکردهای حال حاضر در مهندسی بافت قلب که مورد بررسی قرار گرفته‌اند شامل: تزریق سلول‌ها به تنهایی یا همراه با داربست‌های ساخته شده (پچ قلبی) و کارگزاری آن‌ها در محل آسیب، کاشت گرفت‌های قلبی و استفاده از سلول‌های میزبان و تحریک آن‌ها به حرکت به سمت محل آسیب می‌باشد که هدف همه این رویکردها جایگزینی سلول‌های از دست رفته و بازگرداندن عملکرد بافت قلب می‌باشد که در تمام روش‌ها سلول‌ها نقش اصلی و مهم را در ترمیم بافت بازی می‌کند. عوامل دیگری از جمله نوع داربست، محیط کشت سلول و روش تزریق و کاشت سلول نیز در افزایش پتانسیل ترمیم عضلات قلبی کمک کننده می‌باشند.
شماره‌ی مقاله: 5
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |