چکیده
زمینه وهدف: آسیب پذیری زنان سرپرست خانوار در سطح فردی و هم در سطح اجتماعی به کاهش کیفیت زندگی در زنان منجر
می شود . فشار زندگی ناشی از تک سرپرستی به کاهش کیفیت زندگی در زنان منجر می شود . شناخت مشکلات و موانع زندگی زنان سرپرست در کنترل موثر مشکلات آنان مهم است. هدف این مطالعه تعیین کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار در بهزیستی استان تهران است.
روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی با روش نمونه گیری تخصیص تصادفی چند مرحله ای 180 نفر از زنان سرپرست خانوار شاغل بهزیستی استان تهران انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS(15) و در سطح معنی دار ی 05/0 با استفاده از روش های توصیفی (میانگین، انحراف معیار، فراوانی مطلق ، فراوانی نسبی) و تحلیلی (آزمون کای دو، همبستگی اسپیرمن، آنالیز واریانس و کروسکال والیس) تجزیه و تحلیل شد.
یافته ها: میانگین و انحراف معیار سن زنان مورد بررسی 83/8± 39/43 و در3/48 درصد مدت سرپرستی کمتر از پنج سال بود. وضعیت کیفیت زندگی آنان متوسط بود. بیشترین مقدار نمره میانگین مربوط به بعد جسمی(35/50) و کمترین مقدار میانگین (82/37) مربوط به بعد محیطی بود. میان کیفیت زندگی با وضعیت تاهل (019/ 0=p)، مدت زمان سرپرستی (039/ 0=p)، مدت زمان اشتغال (02/ 0=p) و میزان دستمزد ارتباط معنی داری مشاهده شد(002/ 0= p).
نتیجه گیری: کیفیت زندگی زنان مورد بررسی مطلوب نیست و طراحی مداخلات مناسب برای بهبود کیفیت زندگی آنان ضروریست.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |