مجله ره آورد سلامت

مقدمه: زندانی بودن زنان می‌تواند مشکلات روانی مهمی از جمله استرس و افسردگی بر‌ روی این گروه آسیب‌پذیر جامعه داشته‌ باشد. هدف از این مطالعه تعیین سلامت روان و عوامل موثر بر آن در زنان زندانی در یکی از زندان‌ها ایران درسال1390 می‌باشد.

روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 120 زندانی زن، به مدت 10 ماه طی نمونه‌گیری در دسترس و به صورت مصاحبه‎ای انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات شامل فرم اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه نجش سلامت روان (GHQ28) بود. داده ها با استفاده از آزمون‌های توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار و هم‌چنین آنالیز رگرسیون چندگانه تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان  6/9± 8/32سال بود. تجزیه و تحلیل مربوط به حیطه‌ها چهار‌گانه پرسشنامه سلامت روان نشان داد که بیشترین نمره میانگین متعلق به حیطه اضطراب و بی‌خوابی (9/5±2/10) و کمترین متعلق به حیطه افسردگی (4/5±1/7) بود. نتایج مدل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیرهای وضعیت اشتغال، سطح تحصیلات، وجود بیماری فعلی و سرپرست خانوار بودن به‌ترتیب با حیطه‌های علائم جسمانی، اضطراب و بی‌خوابی و کارکرد اجتماعی، ارتباط معنی‌دار آماری وجود داشت (05/0 > P).

نتیجه‌گیری: بیش از یک چهارم از زنان زندانی دارای سلامت روان متوسط و ضعیفی بودند و عوامل مختلفی بر روی سلامت روان آنان تاثیرگذار بود، بنابراین ضروری است به تمامی مولفه‌های اثرگذار بر زندگی زنان زندانی توجه خاص شود. اما قبل از به‌کارگیری هر‌گونه برنامه‌های مداخله‌ای جهت بهبود وضعیت سلامت روان این گروه از زنان، لزوم توجه به تحصیلات، وضعیت اشتغال و سرپرست خانوار بودن آنان می‌تواند در روند ارتقاء و یا نزول وضعیت سلامت روان این زنان اثرگذار باشد.