BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://rsj.iums.ac.ir/article-1-38-fa.html
چکیده
زمینه و هدف: یکی از مشکلات شایع در روابط زوجین تعارض زناشویی است، که ممکن است به صورت افسردگی، اعتیاد، سوء رفتار با همسر و درگیری لفظی بروز نماید. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارت حل مسأله بر تعارض زناشویی در مراجعین به مرکز مشاوره کمیته امداد امام (ره) شهر ایلام در سال 1390 انجام شد.
روش کار: این مطالعه از نوع نیمه تجربی مورد شاهدی بود. جامعه مورد مطالعه زوجین دارای تعارض مراجعه کننده به مرکز مشاوره کمیته امداد امام خمینی شهر ایلام بود. نمونه شامل 12 زوج بود که به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 8 جلسه نود دقیقه ای مهارت حل مسأله را آموختند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه تعارضات زناشویی (MCQ) بود. داده ها با نرم افزار SPSSدر سطح معنی داری (05/0 p-value<) آنالیز گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد که دو گروه مورد و شاهد در میانگین نمره های افزایش همکاری، افزایش رابطه جنسی، کاهش واکنش های هیجانی، کاهش روابط فردی با خویشاوندان خود، افزایش روابط فردی با خویشاوندان همسر و دوستان و جدا کردن امور مالی از یکدیگر، تفاوت معنی دار با هم دارند (05/0 p <).
نتیجه گیری: بین زوجین گروه آزمایش که تحت آموزش مهارت حل مسأله قرار گرفته اند و گروه کنترل از نظر تعارض زناشویی تفاوت معنی داری وجود داشت. بنابراین به نظر می رسد اجرای برنامه آموزشی مهارت حل مسئله در کاهش تعارض زناشویی زوجین موثر باشد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
