زمینه و هدف: هدف این مطالعه تعیین وضع مصرف میان وعده غذایی و چاقی در دانش­آموزان پسر مقطع راهنمایی منطقه شش آموزش و پرورش تهران در سال تحصیلی 88-87 است.

روش کار: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی که روی460 دانش آموزانجام شد، ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته شامل سوالاتی درباره دفعات، نوع و مقدار مصرف میان وعده غذایی و اندازه گیری قد و وزن دانش آموزان مورد بررسی بود. انرژی دریافتی از میان وعده مصرف شده با استفاده از نرم افزار Food Processor و وزن میان وعده دریافتی با استفاده از کتاب معیارهای خانگی محاسبه شد. برای محاسبه چاقی از منحنی CDC استفاده شد. داده های بدست آمده در نرم افزار SPSS نسخه16 با استفاده از روش های آماری توصیفی و تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.

یافته ها: 9/17 درصد دانش آموزان مورد بررسی میان وعده ناسالم و 8/60 درصد میان وعده های سالم و ناسالم مصرف            می کردند. 8/17 درصد دانش آموزان تحت مطالعه اضافه وزن  داشتند و 4/15 درصد چاق بودند. بین تعداد دفعات مصرف میان وعده با سن دانش آموزان (16/0 = r و 001/0= p )، بین انرژی مصرفی در میان وعده دانش آموز با درآمد خانوار، (12/0 = rو 004/0= P )، بین چاقی با سن دانش آموز(002/0 = P) و بین چاقی دانش آموز با تعداد کل فرزندان خانواده همبستگی معنی دار مشاهده شد (02/0 = P).

نتیجه گیری: درصد مصرف میان وعده ناسالم و اضافه وزن و چاقی در دانش آموزان مورد بررسی نامطلوب است و انجام  مداخلات ارتقایی در این زمینه ضروریست.