زمینه و هدف: سلامت معنوی از جمله ابعاد شخصیتی افراد بوده و تأثیر مهمی بر ابعاد مختلف زندگی افراد دارد. این ویژگی ارتباط دو سویه‌ای با ویژگی‌های دموگرافیک افراد مانند جنس، سن، شغل دارد. سالمندان بواسطه شرایط خاصی که دارند، خیلی بیشتر از سایر گروه‌های سنی، متأثر از این بعد شخصیتی هستند. به‌همین دلیل مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط سلامت معنوی با ویژگی‌های دموگرافیک سالمندان در دوران پاندمی کووید-۱۹ انجام گردید.
روش‌شناسی: مطالعه حاضر یک مطالعه مقطعی از نوع توصیفی-تحلیلی است که با هدف تعیین ارتباط بین سلامت معنوی با ویژگی‌های دموگرافیک بر روی ۳۲۳ سالمند مراجعه‌کننده به مراکز خدمات جامع سلامت تحت‌پوشش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در دوران پاندمی کووید-۱۹ در سال ۱۴۰۰ انجام شد. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در این مطالعه، دو پرسشنامه شامل سؤالات مربوط به مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه استاندارد سلامت معنوی پولوتزین بود. جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری آزمون تی، تحلیل واریانس، و رگرسیون استفاده گردید. تمامی آزمونها در سطح اطمینان ۹۵ درصد انجام شد.
یافته‌ها: ۶۶,۹% سالمندان مرد و ۵۴.۹% سالمندان زن شرکت‌کننده در مطالعه، بالای ۶۰ سال قرار داشتند و میانگین نمره سلامت معنوی در مطالعه حاضر ۰.۴۷۴±۸۶,۳۸ بود که نشان‌دهنده سطح متوسط سلامت معنوی شرکت‌کنندگان است. ویژگی‌های دموگرافیکی شغل و سطح سواد تأثیر به‌سزایی در وضعیت سلامت معنوی افراد سالمند دارد (P<۰,۰۵).
نتیجه‌گیری: سلامت معنوی یکی از ابعاد مهم سلامت است که افزایش آن با در نظر گرفتن عوامل مؤثر بر آن امکان‌پذیر خواهد بود. با افزایش سلامت معنوی می‌توان موجب کاهش اضطراب و افزایش کیفیت زندگی شد، و این امر بر سلامت سالمندان نیز تأثیرگذار خواهد بود. سالمندان جهت حفظ سلامت خود نیازمند احساس آرامش میباشند که یکی از عوامل مهم دستیابی به آن، تمرکز بر افزایش سلامت معنوی است.
