زمینه و هدف: هدف پژوهشگران علوم ورزشی به اوج رساندن عملکرد ورزشکار در رشتههای مختلف ورزشی است. در همین راستا محققان درصدد کشف و شناسایی عواملی هستند که بر عملکرد ورزشکار تأثیرگذارند و این موضوع کاملاً پذیرفته شده است که خواب از جمله ضروریات تندرستی است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر ۳۰ ساعت محرومیت از خواب بر پاسخ سطوح اورکسین-A و عملکرد ریوی به یک فعالیت بی‌هوازی در دانشجویان پسر فعال می‌باشد.
روش‌شناسی: این پژوهش به‌روش نیمه‌تجربی و به‌صورت پیش‌آزمون و پس‌آزمون انجام شد. پروتکل به این صورت بود که در موقعیت کنترل، پس از ۱۲ ساعت ناشتایی و ۸ ساعت خواب کافی، در موقعیت تجربی بعد از ۱۲ ساعت ناشتایی و ۳۰ ساعت بیخوابی کامل آزمودنیها در محل خوابگاه دانشجویی با شرایط کنترل‌شده مورد بررسی قرار گرفتند.
یافته‌ها: اطلاعات مرتبط به مقایسه پس‌آزمون و پیش‌آزمون در دو موقعیت تجربی (محرومیت از خواب) و کنترل (خواب کافی) نشان داد که هورمون اورکسین-A در شرایط محرومیت از خواب نسبت‌به شرایط استراحتی افزایش معناداری یافته است و این تفاوت در سطح (۰,۰۰۱ p=) معنادار تلقی میشود. هم‌چنین بیخوابی سبب تغییرات معناداری بر شاخصهای فیزیولوژیکی گردید.
نتیجه‌گیری: ۳۰ ساعت محرومیت از خواب سبب افزایش سطوح اروکسین-A گردید که این موضوع نشان‌دهنده اهمیت خواب شبانه، که یکی از عوامل تأثیرگذار مرتبط با چاقی و اضافه وزن است، می‌باشد. مخصوصاً به‌وسیله مربیان و ورزشکاران که متعاقب محرومیت از خواب سبب اثر معناداری بر عملکرد آنان میشود، باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد.
