دوره 4، شماره 3 - ( 10-1397 )
جلد 4 شماره 3 صفحات 34-25 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 32876
Ethics code: IR.IUMS.REC 1396.32876
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Solhi M, Samaee F, Sahraei F. Relationship between student self- efficacy and selfcare in Iran University of Medical Sciences. RSJ 2018; 4 (3) : 3
URL: http://rsj.iums.ac.ir/article-1-178-fa.html
URL: http://rsj.iums.ac.ir/article-1-178-fa.html
صلحی مهناز، سمایی فاطمه، صحرایی فاطمه. رابطه خودکارآمدی و خودمراقبتی درهنگام آلودگی هوا در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران. مجله ره آورد سلامت. 1397; 4 (3) :25-34
تهران، بزرگراه شهید همت، جنب بیمارستان میلاد، دانشگاه علوم پزشکی ایران
چکیده: (846 مشاهده)
زمینه و هدف: آلودگی هوای تهران یکی از معضلات اساسی این شهر است. خودمراقبتی شامل تمام فعالیت‌های مربوط به حفظ سلامتی، پیشگیری و درمان بیماری‌ها توسط خود فرد است. خودکارآمدی اعتماد شخص در توانایی انجـام دادن رفتارهـای خـاص در موقعیت‌هـای خاص اسـت. هدف این مطالعه تعیین رابطه خودکارآمدی و خودمراقبتی در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ایران بود.
روش‌‌شناسی: در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی - تحلیلی 300 دانشجوی دانشکده‌های دانشگاه علوم پزشکی ایران با روش نمونه‌گیری تصادفی ساده چند مرحله‌ای وارد مطالعه شدند. ابزارگردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق‌ساخته درباره خودکارآمدی و خودمراقبتی در هنگام آلودگی هوا بود که اعتبار و روایی آن کسب شد. روش گرد‌آوری اطلاعات پرسشنامه همراه مصاحبه بود. داده‌ها در نرم افزار Stata نسخه 14 با استفاده از آزمون‌های تحلیلی تجزیه و تحلیل شد.
یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار نمره خودکارآمدی درک شده در دانشجویان مورد بررسی 1.2±1.23 و میانگین و انحراف معیار نمره خودمراقبتی 2.3±31.1 بود. میان خودکارآمدی با جنس (P=0.014) و سطح درآمد (P=0.028) رابطه معنادار آماری مشاهده شد. تنها میان خودمراقبتی با مقطع تحصیلی دانشجویان رابطه معنادار آماری مشاهده شد (P=0.003). هم‌چنین با کاربرد آزمون فیشر بین خودکارآمدی و خودمراقبتی ارتباط معنی‌دار آماری مشاهده شد (P> 0.02).
نتیجه‌گیری: خودکارآمدی درک شده درباره حفظ سلامتی در هنگام آلودگی هوا و خودمراقبتی در هنگام آلودگی هوا در دانشجویان مورد بررسی ناکافی است و در طراحی مداخلات ارتقایی برای افرایش خودکارآمدی باید پسران و دانشجویان با درآمد پایین‌تر مورد توجه قرار گیرند و برای افزایش خودمراقبتی در این دانشجویان روی افزایش خودکارآمدی تأکید شود.
نتیجه‌گیری: خودکارآمدی درک شده درباره حفظ سلامتی در هنگام آلودگی هوا و خودمراقبتی در هنگام آلودگی هوا در دانشجویان مورد بررسی ناکافی است و در طراحی مداخلات ارتقایی برای افرایش خودکارآمدی باید پسران و دانشجویان با درآمد پایین‌تر مورد توجه قرار گیرند و برای افزایش خودمراقبتی در این دانشجویان روی افزایش خودکارآمدی تأکید شود.
شماره‌ی مقاله: 3
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
