زمینه و هدف: استفاده صحیح از زمان برای یک ویزیت مطلوب و مؤثر ضروری است. مهمترین مشکل در مدیریت یک مرکز سرپایی، زمان ویزیت است که این مقدار همواره بسیار کمتر از زمان انتظار بیمار میباشد. هدف از این مطالعه مقایسه زمان ویزیت در بیمارستانهای آموزشی شهر اهواز با مقدار استاندارد و بررسی چرایی و چگونگی اختلاف بین این دو بود.
روش کار: این مطالعه یک پژوهش کیفی بود که با روش تحلیل درونمایهای انجام شد. با استفاده از پرسشنامه نیمه ساختار یافته با 12 نفر از پزشکان شاغل در بیمارستانهای اهواز مصاحبه شد. بعد از اتمام هر مصاحبه برداشت ها با شرکت کنندگان چک گردید و درنهایت متن مصاحبههای اولیه توسط یک عضو هیئت علمی تحلیل شد.
یافته ها: در مجموع در این مطالعه 51 تم فرعی و 7 تم اصلی از دیدگاه پزشکان درخصوص زمان ویزیت شناسایی شدند که عبارت از علل رعایت نشدن زمان استاندارد ویزیت، زمان ویزیت و کیفیت نسخهنویسی، زمان ویزیت و کیفیت ادراکی، مزایای افزایش زمان ویزیت برای بیمار، پزشک و بیمارستان، معایب افزایش زمان ویزیت برای آنان، شرایط اجرای زمان استاندارد ویزیت و اصول اجرای صحیح زمان استاندارد ویزیت بودند.
نتیجه گیری: در دهههای اخیر زمان ویزیت بیماران افزایش یافته است. از نظر اکثر شرکت کنندگان زمان ویزیت بستگی به پزشک و بیمار دارد و نمیتوان زمانی را بهصورت استاندارد برای آن تعیین کرد ولی درکل با توجه به ازدحام بیماران در بیمارستانهای دولتی که از نقاط مختلف شهر، استان و استانهای مجاور مراجعه مینمایند، زمان ویزیت 10 دقیقه بهطور متوسط مناسب خواهد بود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |